Hükümetler, ülke ekonomisini yönetmek ve istikrarlı bir ekonomik ortam sağlamak için çeşitli politikalar uygular. Bu politikalar genel olarak iki ana kategoriye ayrılır: maliye politikaları ve para politikaları.
Maliye Politikaları
Vergilendirme: Hükümetler, çeşitli vergi türleri (gelir vergisi, kurumlar vergisi, KDV vb.) belirleyerek devlet gelirlerini toplar ve ekonomik faaliyetleri teşvik eder veya sınırlar.
Kamu Harcamaları: Kamu hizmetleri, altyapı projeleri ve sosyal programlar gibi alanlarda yapılan harcamalar, ekonomik büyümeyi desteklemek ve sosyal refahı artırmak için kullanılır.
Bütçe Politikası: Hükümet, bütçe açığı veya fazlasını yöneterek ekonomik dengeyi sağlar. Bütçe açığı, borçlanma yoluyla finanse edilebilirken, fazla durumunda tasarruf yapılabilir.
Sübvansiyonlar ve Teşvikler: Belirli sektörler veya bölgeler için sübvansiyonlar ve teşvikler sağlayarak ekonomik faaliyetleri yönlendirir ve destekler.
Para Politikaları
Faiz Oranları: Merkez bankaları, ekonomiyi kontrol etmek için kısa vadeli faiz oranlarını belirler. Faiz oranlarını artırarak enflasyonu kontrol edebilir, azaltarak ekonomik büyümeyi teşvik edebilirler.
Açık Pazar İşlemleri: Merkez bankaları, devlet tahvillerini alıp satarak para arzını ve ekonomik koşulları etkiler.
Rezerv Gereksinimleri: Bankaların zorunlu rezerv oranlarını belirleyerek kredi verme kapasitesini ve dolayısıyla para arzını kontrol eder.
Para Arzı Yönetimi: Merkez bankaları, ekonomideki toplam para miktarını kontrol ederek enflasyonu ve ekonomik büyümeyi yönetir.
Bu politikalar, ekonomik istikrarı sağlamak, işsizlik oranlarını düşürmek, enflasyonu kontrol etmek ve genel ekonomik büyümeyi teşvik etmek amacıyla kullanılır.